poëzie Avond 2 maart 2017 Hansvg Een reactie plaatsen De deken van nacht Bedekt de huizen en de straten Het rumoer verstomt Rust overheerst Ik adem de avondlucht in En adem de onrust Van de dag uit En nog eens Nog eens Opnieuw En dan hoor ik Heel zacht Diep van binnen Mijn innerlijke stem